Życiorysy wielkich tenisistów – Andre Agassi

Andre Agassi (ur. 29 kwietnia 1970) to amerykański tenisista (z korzeniami irańskimi, armeńskimi i ormiańskimi). Jest ośmiokrotnym zdobywcą tytułów wielkoszlemowych, mistrzem olimpijskim z Atlanty oraz trzykrotnym zdobywcą Pucharu Davisa. Przez 101 tygodni zajmował pierwsze miejsce w rankingu ATP w grze pojedynczej. Ma 180 cm wzrostu oraz waży 80 kg.

Dzieciństwo i młodość

Andre Agassi urodził się i wychowywał w Las Vegas. Jego ojciec, Emmanuel Agassi był dwukrotnym reprezentantem Iranu na Igrzyskach Olimpijskich (w 1948 r. w Helsinkach i 1952 r. w Londynie) w boksie. W wieku 10 lat Andre przegrał w drugiej rundzie Mistrzostw USA Juniorów, w wieku 11 lat – w półfinale. Dwa lata później razem z przyjacielem, Roddy’m Parksem wygrał National Indoor Boys 14s Doubles Championship w Chicago. Rok później dostał się do Akademii Tenisa Nicka Bollettieriego (wybitny trener tenisa, współpracował też m.in. Marią Sharapovą czy siostrami Williams). Ojciec nie miał wystarczających środków na pokrycie kosztów szkolenia w akademii. Jednak Nick Bolletieri po obserwacji meczu Agassiego, pokrył wszystkie koszty nauki.

W wieku 16 lat Agassi został zawodowcem. Jego pierwszym dużym turniejem był turniej w La Quinta (Kalifornia). W 1986 roku jego najwyższe miejsce w rankingu ATP to 89. Pierwsze trofeum zdobył rok później w ramach ATP Itaparica. W finale wygrał z Luizem Mattarem. Rok później wygrał kolejne 6 turniejów. Pozwoliło mu to przed końcem 18. roku życia zdobyć 1 milion dolarów w ramach nagród pieniężnych. Pod koniec 1988 roku znalazł się na 3 miejscu w rankingu ATP.

Kariera

W 1989 roku wygrał turniej w Orlando. W marcu 1990 roku w ramach ATP Masters Series zmierzył się w finałach z Stefanem Edbergiem (zwycięzcą zwycięzca 9 turniejów wielkoszlemowych) na dwóch różnych turniejach. W Indian Wells przegrał, ale kilkanaście dni później w Miami wygrał. W czerwcu dostał się po raz pierwszy do finału turnieju wielkoszlemowego. Na French Open przegrał z Andrésem Gómezem. Kolejny finał wielkoszlemowy w którym Agassi brał udział to US Open we wrześniu. Przegrał z Petem Samprasem. W latach 1991-1993 brał udział w mniejszych turniejach, a w ramach turniejów wielkoszlemowych udało mu się dostać do finału French Open. W 1992 roku wygrał turniej wielkoszlemowy w Wimbledonie.

Agassi zdobył kolejny tytuł we wrześniu 1994 w turnieju US Open. Wygrał wtedy z Michaelem Stichem. W 1995 roku w ramach turnieju z cyklu Wielkiego Szlema wygrał po raz kolejny, tym razem w Australii. W roku 1999 zdobył mistrzostwo zarówno Australian Open, i US Open. Zwycięstwa na australijskich kortach powtarzał przez dwa kolejne lata. Ostatni puchar wielkoszlemowy, Agassi zdobył również na kortach w Auckland w 2004 roku. W 2006 na turnieju w Wimbledonie ogłosił kończenie kariery. W tamtym roku wystąpił jeszcze w US Open, ale odpadł w 3. rundzie.

Andre Agasii rzadko występował w ramach gry podwójnej. W 1992 roku razem z Johnem McEnroe dostał się do ćwierćfinału French Open. Jego jedyne trofeum w ramach debla, to turniej w Cincinnati w 1993 roku. Wystąpił wtedy w parze z Petrem Kordą. Do 2005 był reprezentantem Stanów Zjednoczonych w Pucharze Davisa. W 2011 roku Andre Agassi został wpisany do Międzynarodowej Galerii Sław Tenisa.

Ciekawostki

• U Agassiego zdiagnozowano tzw. kręgozmyk. Nie przeszkodziło to w karierze. Jednak zauważalny jest u niego specyficzny sposób chodzenia.
• Od 2001 roku jest żonaty z tenisistką Steffi Graf, a przez dwa lata (1997-1999) był mężem aktorki Brooke Shields.
• Przez 3 lata Agassi odmawiał gry na Wimbledonie ze względu na przepisy dot. stroju.
• Jego ojciec był wielkim pasjonatem tenisa. Tak bardzo marzył o wychowaniu tenisisty, że zamawiał specjalne zabawki, aby Andre mógł trenować już w wieku 2 lat. Później miał też zmuszać do odbijania ponad dwóch tysięcy piłek dziennie.
• Agassi rzekomo tak wcześnie odbijał piłkę, że wydawało się, iż gra w tenisa stołowego. Duży wpływ na jego technikę gry mieli ojciec i Nick Bollettieri.
• W ramach turniejów tenisowych zarobił ponad 31 milionów dolarów.
• Agassi udziela się charytatywnie. W Las Vegas stworzył szkołę do której za darmo 650 zagrożonych wykluczeniem uczniów pragnących rozpocząć naukę na uniwersytecie. W latach 2009-2011 wszyscy absolwenci podjęli naukę na uczelniach.
• W 1997 roku wziął środek odurzający, metamfetaminę. Po nieudanym teście antydopingowym oszukał pracowników ATP. Mówił, że przypadkowo wypił wodę z niedozwolonymi substancjami z butelki swojego asystenta. Niektórzy sportowcy (np. Marat Safin) wskazywali, że powinien on zrezygnować ze wszystkich tytułów sportowych.
• Agassi od maja 2017 przez 9 miesięcy był trenerem Novaka Djokovica.
• Jest jednym z siedmiu graczy, którzy przynajmniej raz wygrali każdy turniej Wielkiego Szlema.
• Amerykański zawodnik futbolu amerykańskiego i aktor filmowy, Jim Brown założył się o 500 dolarów z ojcem Agassiego, że wygra z jego synem. Brown przegrał.
• W 1992 roku Agassi nosił okulary przeciwsłoneczne marki Oakley. Robił to, aby ukryć kaca i przekrwione oczy. Zauważył to założyciel Oakley, Jim Jannard. W podziękowaniu za reklamę, wysłał mu czerwonego Dodge Vipera.

Z tego miejsca chciałbym również serdecznie polecić autobiografię Open, Andre Agassiego. Bez dwóch zdań, jest to jedna z najlepszych książek jakie kiedykolwiek czytałem. Pokazuje jak ambicja rodzica oraz chore oczekiwania mogą zniszczyć psychikę dziecka. Agassi był pod potężną presją ze strony swojego ojca, który doprowadził do tego, że znienawidził tenisa. Andre pozwala zagłębić się w swoją psychikę, opowiada o problemach z nakrkotykami, walce o miłość i nieustępliwości. Serdecznie polecam, jest to obowiązkowa lektura każdego tenisisty.