Życiorysy polskich sportowców – Urszula Radwańska

foto: Plotek

Urszula Radwańska urodziła się 7 grudnia 1990 roku w Ahaus (Niemcy). Pochodzi ze sportowej rodziny – ojciec, Robert Radwański był tenisistą KS Nadwiślan Kraków i uprawiał łyżwiarstwo figurowe w KS Krakowianka, dziadek był hokeistą i trenerem Cracovii, natomiast starsza siostra, Agnieszka jest oczywiście tenisistką. Po ukończeniu gimnazjum i liceum ogólnokształcącego (w Zespole Szkół Ogólnokształcących Mistrzostwa Sportowego im. Mikołaja Kopernika w Krakowie), w 2009 r. podjęła studia na kierunku turystyka i rekreacja na Akademii Wychowania Fizycznego im. Bronisława Czecha w Krakowie, by 11 grudnia 2017 obronić pracę licencjacką.

W 2005 roku wygrała rywalizację deblistek w juniorskim turnieju Tomaszewski Cup by Microsoft , oraz drużynowe Mistrzostwo Świata do lat 16. w Barcelonie.

Rok 2006 przyniósł ze sobą kolejne sukcesy. W brytyjskim Bath, wygrała swój pierwszy profesjonalny turniej tenisowy pod patronatem ITF. Największy sukces w karierze odniosła awansując do drugiej rundy turnieju WTA w Stambule – odniosła tu zwycięstwo nad zawodniczką z pierwszej setki rankingu WTA. W juniorskim Wembledonie 2006 w walce o finał przegrała z Caroline Wozniacki, nie wykorzystując trzech piłek meczowych. Jednak pełen sukcesów rok na tym się nie kończy. Urszula Radwańska wygrała w 2006 juniorski turniej Eddie Herr International na Florydzie, oraz rywalizację deblową prestiżowego turnieju juniorskiego Orange Bowl.

Radwańska doszła do ćwierćfinału gry pojedynczej i finału gry podwójnej podczas juniorskiego Australian Open 2007. W turnieju WTA w Stambule, grę pojedynczą zakończyła na trzeciej rundzie kwalifikacji, z kolei występując z siostrą w deblu – wygrały, bez straty seta. Miesiąc później, wygrała wraz z Kseniją Mileuską juniorski French Open 2007, by później, po raz kolejny odnieść sukces w US Open 2007. Radwańska wygrała w 2007 roku turniej gry pojedynczej podczas Wembledonu, co niewątpliwie było jej największym do tej pory osiągnięciem w karierze juniorskiej.

W 2008 roku, Radwańska wstąpiła do VanOpen rangi ITF w Vancouver z pulą nagród 50 000 dolarów, wygrywając cały turniej. Rok zamknęła 127. miejscem w rakningu WTA.

Kolejne lata przyniosły Urszuli Radwańskiej całe morze sukcesów. W 2009 zajęła już 66. miejsce w rankingu WTA, a rok później  zwyciężyła w Ismaning (z pulą nagród 50 000 dolarów) – tutaj Radwańska zdobyła swój trzeci singlowy tytuł w rozgrywkach z cyklu ITF, a w roku 2011 największy sukces sezonu odniosła w Taszkencie, dochodząc do półfinału turnieju.

Po porażce w French Open 2012, Radwańska wystartowała w turnieju ITF w Nottingham z pulą nagród 75 000 dolarów – wygrywając go, zapewniła sobie kwalifikację olimpijską awansując na 63. miejsce w rankingu WTA. Rok później, ranking singlowy WTA Tour zakończyła na 43. miejscu. W grudniu poinformowała o zakończeniu współpracy z dotychczasowym trenerem, Maciejem Synówką oraz o rezygnacji ze startu w Australian Open.

W 2014 roku, trenerem Radwańskiej został Martin Fassati. Pierwszy zwycięski mecz w 2014 r. odniosła w lipcu, w WTA Tour w Baku. Rok 2015 przyniósł kolejną zmianę trenera Radwańskiej – został nim Maciej Domka. W 2016 Radwańska przegrała w turnieju Australian Open z Chorwatką Aną Konjuh, nie awansując tym samym do drugiej rundy w Melbourne.

Początkiem 2017 roku, Radwańska przerwała udział w turniejach, przez wzgląd na przebytą mononukleozę. Po powrocie na kort tenisowy, mecz na turnieju w Redding oddała wakowerem, jednak w meksykańskim Tampico pokonała Zoe Kruger 6:4,6:2.

Rok 2018, Radwańska rozpoczęła z nowym trenerem Marcelem du Coudray.