Historia tenisa, czyli jak to się zaczęło?

Początki tenisa ziemnego nie są dokładnie określone, jednak według niektórych źródeł sięgają one nawet czasów antycznych. Prawdopodobnie w starożytnym Egipcie popularna była gra, gdzie odbijano piłkę dłonią, o czym mogą świadczyć rysunki znalezione na murach starożytnych świątyń, jednak miało to tylko związek ze świątecznymi ceremoniami jakie się tam odbywały.

Bliższa prawdy jest raczej wersja, iż tenis ziemny miał swój początek we Francji w XIV wieku. Już w tamtych czasach można było usłyszeć o “grze dłonią”, zwanej “jeu de paume”. Była bardzo popularna wśród średniowiecznych mnichów, którzy grali w nią w europejskich klasztorach.

Rozkwit tej gry przypadł na koniec wieku XV i cały wiek XVI. Wyżej wymieniona gra, była również bardzo popularna za czasów Ludwika XIV, gdzie grano w nią na królewskim dworze. Określano ją wtedy mianem królewskiego bądź prawdziwego tenisa. Z czasem zaczęto używać do niej drewnianych rakiet i tym sposobem, gra była coraz bardziej podobna do znanej nam wersji tego sportu.

Grę, która przypominała również współczesny tenis, opracował w latach 1859-1865 Anglik Harry Gem i jego hiszpański przyjaciel Augurio Perrera. Stworzyli oni coś na połączenie angielskich sportów rakietowych wraz z hiszpańską grą o nazwie pelota, w którą grano na boisku do krykieta.

W roku 1872 Harry Gem i Augurio Perrera razem z dwoma doktorami: Fredericiem Haynesem i Arthurem Tomkinem założyli w Leamington Spa pierwszy na świecie klub tenisowy. Rok później Anglik Walter Clopton Wingfield opracował i opatentował podobną grę, nazywając ją “lawn tennis”. Zapożyczył przy tym podobno znaczą część słownictwa wywodzącego się z królewskiego tenisa, gdzie nazwa “tenis”, wzięła się od słowa “tenir” oznaczającego “trzymaj” bądź “odbieraj”, które było używane przy wprowadzaniu piłki do gry.

Kort, który wymyślił Wingfield, na początku znacznie odbiegał od współczesnej wersji jaką znamy. Składał się on z dwóch połączonych ze sobą trapezów, z których krótsza podstawa znajdowała się na środku, a dłuższa na końcach. Grano wtedy drewnianymi rakietami i gumowymi piłkami, powleczonymi flanelą.

W 1877 kort tenisowy przybrał kształt prostokąta, a z biegiem lat zaczęto do gry używać drewnianych rakiet i współczesnych piłek. W tym samym roku, w którym zmieniono wygląd kortu tenisowego, rozegrano również pierwszy na świecie turniej tenisowy. Odbył się on na trawiastych kortach Wimbledonu, gdzie o pierwsze miejsce walczyło wówczas dwudziestu dwóch eleganckich panów. Najlepszym z nich okazał się Spencer Gore, który zarobił dzięki temu 12 funtów.

Turniej był oglądany wtedy przez około 200 osób, jednak z każdym rokiem zainteresowanie nim rosło. W tamtych latach zasady jeszcze nieco różniły się od tych dzisiejszych. Na przykład zwycięzca poprzedniej edycji turnieju był od razu rozstawiony w finale, gdzie czekał już na swojego oponenta. Reszta zawodników walczyła natomiast o drugie wolne miejsce w finale.

W roku 1884 komitet turnieju wprowadził kilka zmian w regulaminie, dotyczyły one między innymi zmiany wysokości siatki na niższą, zmniejszenie pola serwisowego oraz wprowadzenie serwisu z nad głowy (jak to odbywa się w dzisiejszych czasach). Z biegiem lat wchodziły w życie już niewielkie poprawki. W 1968 roku wprowadzono tie-break, aby uniknąć “maratońskich meczy” i od tamtego czasu zasad już praktycznie nie zmieniano.

W roku 1884 pierwszy raz dopuszczono kobiety do gry na Wimbledonie oraz dołączono do rozgrywek mecze deblowe. Pierwszą zwyciężczynią pośród trzynastu pań, biorących udział w turnieju, była Brytyjka Maud Watson, która wygrała również rywalizację rok później.

Na kortach Wimbledonu, jednym z głównych nakazów, była gra w białych strojach. Tradycja zachowała się aż po dziś dzień i jest przestrzegana przez wszystkich zawodników. Wimbledon zyskał dużą popularność w 1927 roku, kiedy to została przeprowadzona pierwsza relacja radiowa z tego turnieju. Jeszcze większy rozgłos nastąpił po wprowadzeniu relacji telewizyjnej z tego turnieju, a nastąpiło to dokładnie w 1937 roku.

Współcześnie, do najważniejszych turniejów tenisowych na świecie, należą te które są zaliczane do wielkiego szlema, a są to: Wimbledon (1887), US Open (1881), Roland Garros (1891) i Australian Open (1905). Powstały one dzięki rosnącej popularności tej dyscypliny na przestrzeni wielu lat.

Tenis ziemny, który swoje początki miał we Francji i Anglii, trafił do innych krajów głównie dzięki szlakom handlowym. W 1873 roku gra trafiła na Bermudy, gdzie wzbudziła zainteresowanie przebywającej tam na wakacjach Amerykanki Mary Ewing Outerbrigde, która przeniosła ją ze sobą do Stanów Zjednoczonych. Tam, w jednej z dzielnic Nowego Jorku, stworzyła z bratem trawiasty kort tenisowy, gdzie odgrywały się później regularnie mecze tenisowe.

W podobnym czasie Clarence i Joseph Clark, także przenieśli tenis ziemny do Ameryki, gdzie dzięki nim został zorganizowany pierwszy turniej tenisowy w tym kraju. Gra szybko zyskiwała na popularności, ciągle powstawały nowe korty oraz kluby tenisowe. W 1888 roku narodziła się w końcu Amerykańska Federacja Tenisa Ziemnego, dzięki której reguły gry w tenisa zostały tam ustandaryzowane. W tym samym roku odbyła się również pierwsza edycja wielkoszlemowego turnieju US Open, którą wygrał Dick Sears. Miało to miejsce w miejscowości Newport, w stanie Rhode Island, później turniej przeniesiono do dzielnicy Forest Hills, jednak ostatecznie rozgrywany jest od 1978 roku w parku Flushing Meadows w dzielnicy Queens w Nowym Jorku. Kobiety mogły brać w nim udział dopiero po sześciu latach od pierwszej edycji, czyli w roku 1887.

Kolejnym ważnym turniejem wielkoszlemowym jest Roland Garros, inaczej nazywany “French Open”, który rozgrywany jest na francuskich kortach od 1891 roku. Tenisistki mogły brać w nim udział dopiero od 1897 roku. Od pierwszej edycji do roku 1911 oraz w latach 1925 – 1927, turniej rozgrywany był na nawierzchni trawiastej, jednak w latach 1912 – 1924 oraz od roku 1928, aż do dziś Roland Garros jako jedyny spośród wszystkich czterech turniejów wielkoszlemowych odbywa się na kortach pokrytych warstwą ceglanej mączki. Turniej French Open od 1927 roku rozgrywany jest na obiekcie im. Rolanda Garrosa w Paryżu i składa się z 19 kortów tenisowych.

Ostatnim i najmłodszym turniejem wielkiego szlema jest Australian Open. Rozpoczął się on w 1905 roku na kortach w Melbourne. Od pierwszej edycji do roku 1987 mecze rozgrywane były na kortach trawiastych, natomiast w roku 1988 zmieniono nawierzchnię na twardą. Pierwszym zwycięzcą turnieju okazał się w 1905 roku Rodney Heath, a wśród kobiet, które zostały dopuszczone do turnieju dopiero w 1922 roku, zwyciężyła Margaret Molesworth.

W roku kalendarzowym pierwszym rozgrywanym turniejem wielkiego szlema jest Australian Open, który odbywa się w drugiej połowie stycznia, następnie mecze rozgrywane są na przełomie maja i czerwca na kortach w Paryżu, później na przełomie lipca i sierpnia na kortach trawiastych Wimbledonu, a cały cykl zamyka turniej US Open, który organizowany jest pod koniec sierpnia.

Joanna Gawin

Koniecznie odwiedź nasze kanały społecznościowe:

Add Comment

 

Najnowsze filmy:


Subskrybuj kanał, aby nie przegapić najnowszych odcinków